احساس تنهایی دردناک است و اغلب احساس تنهایی و افسردگی رابطه مستقیمی دارند. همچنین برای برخی از افراد، ملاقات با اطرافیان راه حل درمان احساس تنهایی نیست.
احساس تنهایی یکی از بزرگترین مشکلات زمانه ماست. منزوی کردن خود با تنها زندگی کردن، تنها کار کردن و انجام وظایف و کارهای خانه به تنهایی آسان است. برخی ممکن است روزها و حتی هفته ها را بدون صحبت با کسی بگذرانند. افراد مسن، جوانان و همه سنین ممکن است از احساس تنهایی رنج ببرند. موفق ترین افراد می توانند به اندازه افرادی که برای رسیدن به اهداف خود تلاش می کنند، احساس تنهایی کنند. مهم نیست که هر روز توسط افراد زیادی احاطه شده باشید یا نه چرا که شما ممکن است با این وجود هم احساس تنهایی کنید.
درد تنهایی در مغز، مانند همان درد جسمانی احساس می شود. تنهایی درد دارد. وقتی مردم در مورد تنهایی صحبت می کنند، واضح است که می تواند هر لذتی را که ممکن است در زندگی داشته باشند را از بین ببرد و اغلب منجر به افسردگی و تنهایی میشود. داشتن یک رابطه واقعی حتی با یک فرد دیگر، می تواند تفاوتی در توانایی شما برای لذت بردن از زندگی ایجاد کند: مشاوره رابطه
درمان تنهایی چیست؟
«دوست پیدا کن» اغلب به کسانی که احساس تنهایی می کنند توصیه می شود. «به یک باشگاه یا کلاس بپیوندید و افرادی را پیدا کنید که با آنها رابطه برقرار کنید. این توصیه برای درمان تنهایی ممکن است برای برخی کارساز باشد. اما شاید برای شما درمان تنهایی نباشد. گروهی از افراد وجود دارند و شاید شما را نیز شامل شود که تنها زمانی که سعی در معاشرت دارند احساس تنهایی می کنند. مشکل اینجاست که دوست ندارید در کنار دیگران باشید. وقتی وارد موقعیت‌های اجتماعی میشوید، احساس اضطراب و تنش میکنید. می توانید وانمود کنید که با شخصی که با او صحبت می کنید موافق هستید یا می توانید با نظرات دیگران بحث کنید و از شرکت در فعالیت ها خودداری کنید. ممکن است سعی کنید دیگران را تحت تاثیر قرار دهید یا ترسناک به نظر برسید.
زمانی که احساس تنهایی می کنید و در عین حال نمی توانید از ارتباط با دیگران لذت ببرید، نیاز به درمان تنهایی دارید. جای تعجب نیست که بسیاری از افراد تنها وقتی راه حل های ساده ای ارائه می شود که فقط مشکلات ارتباط آنها را برجسته می کند و احساس ناامیدی و سوء تفاهم می کنند. برای برخی از افرادی که از تنهایی رنج می برند، راه حل نه سریع و نه ساده است. راه حل درمان تنهایی ممکن است برای افراد مختلف متفاوت باشد. اما بخشی از راه حل این است که یاد بگیرید از تعامل با دیگران لذت ببرید، تا بتوانید از بودن با دیگران لذت ببرید. برای درمان تنهایی نیاز است موضوع شما توسط یک مشاور رابطه بررسی شود. برای اینکار میتوانید به صورت حضوری، تلفنی یا آنلاین با مشاور در مرکز ما در ارتباط باشید.
رابطه تنهایی و افسردگی چیست؟
وقتی شما از درون احساس تنهایی و افسردگی می کنید، دیگران تنش شما را حس می کنند و شما را از خود دور می کنند. ممکن است احساس طرد شدن، افسردگی و تنهایی کنید. ممکن است آنقدر از کمبود دوستان خود خجالت بکشید که بودن در کنار مردم بسیار دشوار باشد.
وقتی احساس تنهایی و افسردگی دارید، نمی توانید رفتارهای دوستانه ای مانند لبخند زدن و گپ زدن داشته باشید. صدای شما لحن دوستانه ای ندارد و وقتی تنش دارید واقعا نمی توانید لبخند بزنید. شما همچنین نمی توانید نشانه های اجتماعی یا نشانه های دیگران را دریافت کنید. شما ممکن است رفتار دیگران را به اشتباه در مورد شما یا حتی علیه شما تعبیر کنید، در حالی که اینطور نیست. احساس لذت از زندگی در مواقع افسردگی و تنهایی سخت است.
شاید وقتی با دیگران هستید، احساسات آگاهانه ای را تجربه می کنید. احساساتی مانند خجالت، شرم یا گناه. این احساسات می توانند افسردگی و تنهایی ایجاد کنند. با احساسات خودآگاهی، اغلب در اطراف افرادی که به شما خیره می‌شوند احساس ناراحتی میکنید و احساس میکنید که مورد قضاوت قرار می‌گیرید و شاید مورد توجه یا تمسخر قرار می‌گیرید. شما می خواهید در اسرع وقت از این وضعیت خارج شوید. برای مقابله با احساس افسردگی و تنهایی، به احساس خود نگاه کنید. آیا شرم آور است؟ شاید نسبت به دیگران احساس خوبی نداشته باشید یا فکر کنید دیگران شما را به شدت قضاوت می کنند. این تجربیات میتواند باعث شود که شما از مشاوره روانشناسی افسردگی برای درمان احساس تنهایی خود استفاده کنید.
بررسی روانشناسی تنهایی
آیا دلیلی وجود دارد که شما احساس تنهایی می کنید؟ آیا کاری انجام می دهید که دیگران بخواهند شما را از گروه محروم کنند؟ اغلب تنهایی هایی که ممکن است احساس کنید، واقعاً موجه نیستند. روانشناسی تنهایی میگوید، این احساس ممکن است ناراحتی شما از بودن در کنار مردم باشد و دلیل این ناراحتی را به شرم و طرد دیگران نسبت دهید. اگر شرم لازم نیست، و در اینجا بخش سخت دیگری وجود دارد که ممکن است لازم باشد با آن احساسات روبرو شوید و اجازه ندهید که مانعی برای عضویت در یک گروه اجتماعی شوند. هرچه بیشتر از اجتماعی بودن اجتناب کنید، احساسات تنهایی بیشتر می شوند. انتظار برای از بین رفتن احساس تنهایی اگر اجتماعی نشوید، احتمالاً کارساز نخواهد بود. اگر احساس تنهایی برای شما عذاب آور است، از نظر روانشناسی تنهایی، باید خود را به اجتماعی بودن سوق دهید. اگر مهارت های ارتباطی و اجتماعی ضعیفی دارید، مشاوره روانشناسی میتواند به شما کمک کننده باشد.
4 راهکار عملی برای اینکه کمتر احساس تنهایی کنید
در اینجا همچنین 4 استراتژی برای مقابله موثر با تنهایی آورده شده است. با هدف قرار دادن علل اصلی تنهایی به جای علائم، اگر به طور مداوم اجرا شوند در درازمدت کاملاً مؤثر خواهند بود.
01 – از فعال سازی رفتاری برای حرکت استفاده کنید
فعال‌سازی رفتاری، تکنیکی است که به شما کمک می‌کند کارهایی را انجام دهید که می‌دانید باید انجام دهید، حتی اگر برای انجام آنها علاقه یا انگیزه ندارید. از برخی جهات، مشکل اصلی تنهایی مزمن این است که شما می خواهید ارتباط بیشتری داشته باشید، اما به نظر می رسد که انگیزه لازم برای برقراری این ارتباط را ندارید: مثلا می دانید که باید تلفن را بردارید و با دوستان قدیمی تماس بگیرید، اما نمی توانید خودتان را مجبور به انجام آن کنید.
فعال سازی رفتاری یک رویکرد ساختاریافته است که به شما کمک می کند کارهایی را که می دانید برای شما خوب است شروع کنید و احساس تنهایی خود را کاهش دهید. اگرچه از لحاظ تاریخی به‌عنوان یک رویکرد بسیار مؤثر برای کمک به افراد مبتلا به افسردگی به‌ویژه مورد استفاده قرار گرفته است، ما دریافته‌ایم که میتواند به همان اندازه مؤثر باشد که راهی برای مقابله با تنهایی مزمن باشد.
فهرستی از کارهایی را که در گذشته از انجام آنها لذت برده اید، تهیه کنید. اگر در حال حاضر خوب یا جالب به نظر نمی رسند، نگران نباشید. وقتی با تنهایی مزمن – دست و پنجه نرم می کنید، اغلب هیچ چیز خوشایند به نظر نمی رسد، به این معنی که تجربیات گذشته شما احتمالا راهنمای بهتری در اینجا هستند. این لیست می تواند شامل چیزهای واقعاً بزرگ (سفر به کشورهای خارجی) یا چیزهای واقعاً کوچک (آن مارک خاص چای وانیلی که در دانشگاه نوشیده ام) باشد.
موارد موجود در لیست خود را بر اساس امکان سنجی آنها رتبه بندی کنید. هنگامی که یک لیست به اندازه کافی خوب تهیه کردید، وظیفه بعدی مرتب کردن یا رتبه بندی موارد بر اساس امکان سنجی آنها در آن زمان است. حتی اگر سفر فوق العاده به نظر می رسد، اگر در حال حاضر خیلی قابل انجام نیست، باید در لیست پایین بیاید.
به هر یک از دست یافتنی ترین موارد یک امتیاز لذت بدهید. به سرعت 5 تا 10 مورد قابل انجام خود را مرور کنید و در مقیاس 1 تا 10 به هر مورد بر اساس میزان لذتی که تصور می کنید اگر این کار را انجام می دادید رتبه دهید.
انجام شدنی ترین فعالیت را انجام دهید و آن را به کوچکترین مراحل تقسیم کنید. سپس پیشرفت خود را پیگیری کنید برای مثال یک دفترچه یادداشت کوچک روی پیشخوان خود نگه دارید و هر روز هفته را یادداشت کنید. سپس، هر زمان که موفق به راه رفتن شدید، روز را با یک نشانگر بزرگ و رنگارنگ خط بزنید. این سه مزیت بزرگ دارد: 1) نوت بوک خود به عنوان یک یادآوری و یک مکانیسم کوچک پاسخگویی عمل می کند. 2) خط روز به خودی خود خوشحال کننده و در نتیجه تقویت کننده است. 3) یادآوری موفقیت‌های گذشته‌تان در حین پیاده‌روی، پاداش‌بخش خواهد بود و قدم‌های آینده‌تان را تقویت می‌کند.
دنبال لذت خودت باش پس از تکمیل یک مورد، میزان لذت آن را ارزیابی کنید و آن را با رتبه اصلی خود مقایسه کنید. به طور متوسط، این فعالیت ها نسبت به امتیاز اولیه شما لذت بخش تر خواهند بود. وقتی این موضوع را به طور مکرر به خود “اثبات” می کنید، شروع به تغییر دیدگاه شما نسبت به این فعالیت ها و افزایش انگیزه آینده شما برای آنها می کند.
02 – ارزش های خود را روشن کنید
یکی از محرک های اصلی احساس تنهایی، فقدان ارزش های مشترک است. زمانی که ما منزوی شده‌ایم یا توسط افرادی با ارزش‌های متفاوت احاطه شده‌ایم، ممکن است احساس قطع ارتباط و بیگانگی کنیم. ارزش‌های ما بخش بسیار مهمی از هویت و عزت نفس ما هستند، به این معنی که داشتن افرادی در زندگی‌مان مهم است که بتوانیم در سطح ارزشی با آنها همذات پنداری کنیم، افرادی که به ما الهام می‌بخشند و ما الهام می‌گیریم.
مشکل این است که اکثر اوقات ما کاملاً نمی دانیم ارزش های شخصی اصلی ما چیست و هنگامی که شما واقعاً در مورد ارزش های خود واضح نیستید، پیدا کردن افراد دیگری که آنها را به اشتراک می گذارند دشوار است. همه اینها به این معنی است که اگر می‌خواهید اطراف خود را احاطه کنید و با افرادی که ارزش‌های شما را به اشتراک می‌گذارند احساس ارتباط بیشتری داشته باشید، ضروری است که ارزش‌های خود را واقعاً بشناسید و آنها را به طور خاص‌تر روشن کنید.
در اینجا تکنیکی وجود دارد که می تواند به شما کمک کند ارزش های شخصی اصلی خود را روشن کنید: حدود یک ساعت استراحت کنید و لیستی از ارزش های شخصی خود تهیه کنید.ارزش شخصی را که هیجان‌انگیزترین یا جذاب‌ترین به نظر می‌رسد را انتخاب کنید و سعی کنید فعالیت‌ها یا موقعیت‌هایی را در زمان حال شناسایی کنید که ممکن است به شما در ارتباط و توسعه آن ارزش کمک کند. به عنوان مثال، اگر گذراندن وقت در خارج از منزل ارزشی است که انتخاب میکنید، میتوانید آن را بنویسید. هنگامی که چندین فعالیت را شناسایی کردید که با ارزش تازه روشن شده شما مطابقت دارند، سعی کنید فهرست کوتاهی از افرادی که می شناسید و از آن فعالیت لذت می برند ایجاد کنید.
با انجام فعالیت‌هایی که با ارزش‌های شما مطابقت دارد، مقابله با تنهایی را شروع میکنید و در صورت امکان از افرادی که آن ارزش را به اشتراک می‌گذارند دعوت کنید تا این کار را با شما انجام دهند.
03 – نقاط ضعف آسیب پذیری عاطفی را شناسایی کنید
آسیب پذیری عاطفی، تمایل به تصدیق احساسات خود از عوامل احساس تنهایی است. توانایی و تمایل برای تشخیص احساسات دردناک در مورد غلبه بر تنهایی مهم است زیرا برای بسیاری از افراد، عامل اصلی تنهایی آنها فقدان یک ارتباط عاطفی واقعی با خود یا دیگران است. این امر تا حد زیادی دلیل اصلی احساس تنهایی است.
بنابراین اگر می‌خواهید روابط معنادارتری با خود یا دیگران ایجاد کنید، پیدا کردن نقاط ضعف آسیب‌پذیری عاطفی، کلید درمان است است. مشکل این است که درمورد آسیب پذیری عاطفی با خود یا دیگران چیزی نیست که بتوانید به سادگی تصمیم بگیرید. در عوض این مهارتی است که باید به آرامی و به تدریج در طول زمان توسعه یابد (مثل هر مهارت دیگری). همچنین بهترین روشی که من برای انجام این کار وجود دارد، آموزش دادن توانایی و اعتماد به نفس بیشتر در شناخت احساسات و ابراز آنها است.
یکی از دلایلی که بسیاری از مردم احساس می کنند از نظر عاطفی با خود و دیگران جدا شده اند این است که زبانی که برای توصیف احساس خود استفاده می کنند بسیار عقلانی و مبهم است. هنگامی که آنچه را که از نظر عاطفی احساس می کنید به عنوان استرس، ناراحتی یا صرفاً خسته توصیف می کنید، از احساسات واقعی (مثلاً ترس) اجتناب می کنید. و هنگامی که عادت به اجتناب از احساسات خود می کنید، ذهن خود را طوری آموزش می دهید که آنها را به عنوان تهدید ببیند، که باعث می شود در آینده از آنها اجتناب کنید (به جای اینکه آنها را تصدیق کنید). بنابراین یک راه عالی برای تمرین آسیب‌پذیری عمدی این است که عادت به استفاده از زبان ساده و واضح برای توصیف احساس خود به جای عقلانی کردن احساسات خود کنید.
در واقع بخش بزرگی از چیزی که آسیب پذیری عاطفی را دشوار می کند این است که ما افکار و احساسات زیادی در سر داریم، اما اغلب آنها را بیان و بیان نمی کنیم. این بدان معنی است که ما نسبت به توانایی خود در تشخیص یا بیان مداوم احساسات خود اطمینان زیادی نداریم.
همچنین باید یاد بگیرید که قاطعانه تر باشید. قاطعیت به معنای بیان خواسته ها و نیازهای خود با صداقت و احترام است. اگر این کار را به طور منظم انجام دهید، وقتی مستقیماً خواسته‌های خود را درخواست میکنید و به آنچه نمی‌خواهید نه می‌گویید، به توانایی خود در بیان حالات و احساسات دشوار اطمینان بیشتری پیدا میکنید. به‌عنوان مثال، به‌جای تعویق آنچه که شریک زندگی‌تان پیشنهاد می‌کند، تمرین کنید آنچه را که واقعاً می‌خواهید در تلویزیون تماشا کنید، بیان کنید یا به جای اینکه در جایی بنشینید که مهماندار شما را می برد، درخواست یک میز بهتر در رستوران را تمرین کنید.
04 – مسائل مربوط به سلامت روان را درمان کنید
گاهی اوقات تنهایی مزمن نتیجه مستقیم یک مشکل سلامت روانی است. به عنوان مثال، در کار من به عنوان یک درمانگر، بارها بوده است که یک بیمار با شکایت اصلی از تنهایی نزد من آمده است. اما وقتی متوجه شدم که آنها یک مشکل سلامت روانی هم داشتند که به نظر می رسید مرتبط باشد، حل آن مشکل اغلب باعث رفع تنهایی می شد. مثلا اگر از تنهایی مزمن رنج می برید اما با اضطراب اجتماعی نیز دست و پنجه نرم می کنید، درمان اضطراب اجتماعی به تنهایی اغلب برای کاهش احساس تنهایی کافی است.
به عبارت دیگر، فقط به این دلیل که برای مدت طولانی به طور مزمن تنها بوده اید، به این معنا نیست که تنهایی در واقع “بزرگترین مشکل” شماست. برای بسیاری از مردم زمانی که یکی دیگر از مسائل مربوط به سلامت روانی که باعث آن شده است حل شود، احساس تنهایی درمان میشود. در حالی که اضطراب اغلب محرک پنهان تنهایی مزمن است، من همین را در مورد بی خوابی، استرس پس از سانحه، اختلال دوقطبی، افسردگی و اختلالات خوردن دیده ام. پس اگر یک مشکل سلامت روانی دارید که ممکن است به تنهایی مزمن شما کمک کند، بهتر است با یک روانشناس صحبت کنید تا نحوه درمان آن را بیابید.
مطالعه بیشتر در ویکی پدیا