لازم به ذکر است که هنوز درمان دارویی برای کمک به اختلال چند شخصیتی وجود ندارد. با این حال، از آنجایی که این اختلال اغلب با سایر مشکلات سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی همراه است، گاهی اوقات می توان از داروها برای درمان این مشکلات استفاده کرد. به همین دلیل قبل از هرگونه اقدامی بهتر است با روان درمانگران و روانشناسان ما بصورت مشاوره روانشناسی تلفنی یا حضوری در ارتباط باشید تا بهترین اقدام را برای بهبود اوضاع انجام دهید.

افراد مبتلا به آنچه معمولاً به عنوان “سندرم شخصیت چندگانه” شناخته می شود ، اغلب به دلیل افسانه های پشت این اختلال مورد انگ قرار می گیرند. بنابراین، حمایت از عزیزان برای افراد مبتلا به سندرم چند شخصیتی حیاتی است تا در مقابله با این اختلال احساس حمایت کنند.

اختلال هویت تجزیه ای یا اختلال چند شخصیتی چیست؟ چه علائمی ممکن است نشان دهد که شما با مشکل چند شخصیتی مواجه هستید؟ ما به ما کمک میکنیم که چگونه آن را شناسایی و درمان کنید.

یک فرد مبتلا به اختلال هویت تجزیه ای یا اختلال چندشخصیتی که با نام اختصاری DID نیز شناخته می شود، ممکن است تغییرات شخصیتی را به دلیل احساس داشتن دو یا چند هویت تجربه کند. دوپارگی شخصیت یک وضعیت روانی پیچیده است که احتمالاً توسط عوامل زیادی ایجاد می شود. اگرچه یکی از رایج ترین آنها ابتلا به یک بیماری مربوط به روان است.

اختلال چند شخصیتی شکل شدیدی از گسستگی است. فرآیندی ذهنی که در آن بین خاطرات، افکار، احساسات یا اعمالی که به هویت فرد معنا می بخشد ارتباطی وجود ندارد. به همین دلیل است که بسیاری از افراد از این اختلال به عنوان «اختلال هویت تجزیه ای» یاد می کنند. تحقیقات نشان می دهد که شایع ترین علت این اختلال هویت ناشی از ضربه یا تجربه ای که آنقدر خشن، آسیب زا یا دردناک است که نمی توان آگاهانه آن را پردازش کرد.

علائم اختلال چند شخصیتی چیست؟

اصلی ترین علائم اختلال چندشخصیتی یا همان علائم اختلال هویت تجزیه ای، وجود هویت های جایگزین است. اما مانند سایر اختلالات روانی، همه مبتلایان به چندشخصیتی علائم مشابهی را تجربه نمی کنند. با این حال علائم زیر شایع ترین هستند:

• فراموشی تجزیه ای: فراموشی به یاد نداشتن افکار یا اعمال خاصی است. همچنین افراد مبتلا به این اختلال اغلب در به خاطر سپردن اطلاعات شخصی یا حقایق زندگی خود مشکل دارند.
• فوگ تجزیه ای: این آشفتگی ناشی از عدم امکان به خاطر سپردن مکان یا اتفاقی است که در زمان های خاص اتفاق افتاده است.
• ناتوانی در به خاطر سپردن برخی رویدادها: نشانه دیگری که ممکن است نشان دهنده اختلال هویت باشد، ناتوانی در به خاطر سپردن برخی از لحظات به یاد ماندنی در زندگی است.
• شکاف در مهارت ها یا خاطرات اخیر: به یاد نیاوردن نحوه انجام برخی کارها یا کلمات خاص از افراد دیگر نیز می تواند از علائم DID باشد.
• زاویه دید: احساس دیدن خود از زاویه ای دیگر است.
• عدم کنترل: افراد مبتلا به اختلال هویت چند شخصیتی ممکن است گاهی احساس کنند بدن، افکار یا احساساتشان به آنها تعلق ندارد. به این معنی که یعنی توانایی کنترل آنها را ندارند.
• تغییرات شخصیتی: یکی از شناخته شده ترین نشانه های این اختلال، تغییرات محسوس در گفتار، رفتار و حتی ترجیحات شخصی است.

اینها علائم اصلی هستند که می توانند به شما در شناسایی اختلال چندشخصیتی کمک کنند. اگر احساس می کنید که شخصی در اطراف شما این علائم را نشان می دهد یا اگر خود را با این علائم نشان می دهید، مهم است که با روان درمانگران مرکز ما تماس بگیرید و مشاوره حضوری یا تلفنی دریافت کنید.

درمان اختلال چند شخصیتی

همانطور که گفته شد، اکثر متخصصان موافق هستند که شخصیت های متعدد اغلب پاسخی به آسیب هستند. به طور کلی، این آسیب ها ناشی از تجربیات منفی مانند آزار جسمی یا جنسی یا عاطفی، سوء استفاده یا بی توجهی، ترومای پزشکی دوران کودکی مانند تجربه ترسناک یا دردناک در بیمارستان، جنگ یا تروریسم است.

تشخیص و درمان اختلال چند شخصیتی ممکن است زمان ببرد. تخمین زده می شود که افراد مبتلا به این اختلال اغلب چندین سال را قبل از تشخیص سپری می کنند. دلیل این امر این است که بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال دارای مشکلات روانی دیگری در پشت این بیماری (مانند افسردگی یا استرس) هستند. بر اساس DSM-5، معیارهای زیر برای تشخیص اختلال هویت تجزیه ای استفاده می شود:

• دو یا چند هویت متمایز وجود دارد که هر کدام الگوی نسبتاً پایدار خود را از ادراک، ارتباط و تفکر در مورد محیط و خود دارند.
• فراموشی که به عنوان شکاف در یادآوری رویدادهای روزمره، اطلاعات شخصی مهم و یا رویدادهای آسیب زا تعریف می شود باید وجود داشته باشد.
• فرد باید به دلیل این اختلال در یک یا چند زمینه مهم زندگی مشکل داشته باشد.
• این اختلال بخشی از اعمال عادی فرهنگی یا مذهبی نیست.
• علائم نمی تواند به دلیل اثرات فیزیولوژیکی مستقیم یک ماده (مانند ضعف حافظه یا رفتار آشفته در هنگام مسمومیت با الکل) یا یک مشکل پزشکی عمومی باشد.
• همچنین، شخصیت های مختلف ممکن است ویژگی های متفاوتی داشته باشند که به فرد کمک می کند تا با معضلات زندگی مقابله کند. به عبارت دیگر هر شخصیتی معمولاً محرکی دارد که در برخی موارد قابل شناسایی است.

در حال حاضر هیچ دستورالعمل علمی اثبات شده ای برای درمان اختلال چند شخصیتی وجود ندارد. چرا که هر فردی با تکنیک خاصی از روان درمانی بهبود می یابد. با این حال، برخی از موثرترین درمان ها عبارتند از:

• روان درمانی: این درمان می تواند به تجزیه و تحلیل آنچه که باعث اختلال هویت شده کمک کند. در واقع هدف این درمان ها «ادغام» ویژگی های شخصیتی است که جدا از شخصیت اصلی هستند و سعی در کنترل محرک ها دارند.
• هیپنوتیزم درمانی: همراه با روان درمانی استفاده می شود. هیپنوتیزم بالینی می تواند برای کمک به بیماران برای دسترسی به خاطرات سرکوب شده و همچنین مدیریت برخی از رفتارهای مشکل ساز که می تواند همراه با DID باشد استفاده شود.
• هنر درمانی: نشان داده شده است که هنر یا رقص به افراد کمک می‌کند تا به بخش‌هایی از ذهن خود که به دلیل آسیب‌های روحی مسدود شده‌اند متصل شوند.

منابع بیشتر برای مطالعه: wiki